TÖMBEELEK TAŞI

                                                       TÖMBEELEK TAŞI

-Yıllarca esnaflık yaptım, gezmediğim bazar galmazdı emme, yiceğimi işceğimi hep yanımda götürürdüm, diye anlatıyordu Hophopların Üsen yanında oturan Ibanların Hilmi’ye. İkisi de eski pazarcı esnafıydı.

Moramıdın Kahvesinde ihtiyarlar üşümüş, güneş gören masalarda oturmuşlardı. İrgitlerin Kamil de bunların yanına sokuldu geldi. Selamını verdi.

-Eee akıdeş, para böyle gazanılıyo. Ne demişle işden artmaz, dişden artaa, hinci bakıyomda gızanla parayı haa vurup harman sovuruyoola. Golay değil para gazanması, analaa, babalaa nelee çekiyoo para gazancez deye emme gızanla abur cubur ne buldulaasa alıp yiyoola. Ondan kellim gıçı başı tömbeelek daşı gibe oluyo, diye anlatmasına devam etti, Hophopların Üsen.

Sohbetin konusu boğaz ile birlikte masrafların çokluğuydu.

Kahveci Halilibram çaylarını getirdi üç arkadaşın. Şekerini atan Ibanların Hilmi girdi söze.

-Şimdi ne gazancen de iyi bi yeede oturcen yemek yicen, sen ne debban hey akıdeş. Herşey ateş bahası. Bizim zamanımızda ya helva çörek yirdik yada peynir, zeytin ekmek. Hinci bunlaa bile çok para dutuveriyo.

Kıs kıs güldü Hophopların Üsen.

-Üle akıdeşlee hinci aklıma geldi, anladıveren size. Ben babam ırahmetliğe bir sene bazarlara götürdüm. Evin içinde canı sıkılmasın, anamın dırdırından gurtulsun deye.

Bazardan dönüşte bi lokanta vaadı. Ucuz deye akşam yemeğini orda guru fasille pilav yirdik. O zamanın parasıyla elli, elli yüz lere dutaadı. Bi sene burdan guru fasille, pilav yidik.

Bi gün bazar çok güzee geçdi, iyi para kaldırdık. Bazardan dönüşde, gine girdik lokantaya, “Baba, böğün göveç yiyelim, nasıl olsa para gazandık” dedim.

“Eh” dedi buncaz.

Neyse garson geldi biz göveçleri, pilavları söyledik. Yidik içdik. Para veemeye gittik. Ben “Kaç para duttu akıdeş, iki göveçlen, iki pilav” dedim.

 Lokantacı “Abe elli, elli yüz lira” dedi.

“Üle akıdeş, bi yanlışlık vaa yalım, biz hep guru fasilleylen pilav yiyoz, yüz lira para veriyoz” dedim. Lokantacı “Abe bizde göveçde aynı para, guru fasillede aynı para deyesiye” gada babam bi sövdü buna.

 “Ülen teres, madem aynı para, neden bize bi senedir guru fasille yidiriyon” deyince adamcık “Amca, ne sövüyon, ben ne bilem, siz bene hemen giree girmez guru fasille yicez deyince ben bişeycik demeyyom. Sorsaydınız söylerdim parasını” deyince babam çıkdı gitti lokantadan. Buldan’a varasıya gada sövdü gari.