ÖZKAN ABİ

Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
                                   Cahit Sıtkı Tarancı
 
Çocukken bir iki yaşın bile büyük önemi vardır. Lakin yıllar geçtikçe
akranlar arasındaki yaş farkının önemi azalır. Giderek önemsizleşir.
Buna göre birkaç yaş büyüklere de arkadaş gibi hitap etmeye başlarsın.
Özkan Başhelvacılar’ın ölüm haberini aldığımda ağzımdan döküldü: “ Vay
Özkan abim “ Onunla yaşıtlara hep ismiyle hitap ettiğim  de ona hep
abi dmeyi sürdürmüştüm.
Gençliğimizin Özkan Abisiydi. Hem sever hem de sayardık. Delikanlı
idi. Cüssesiyle mukayese edilemez bie yüreği vardı. Yav geceleri bir
türlü eve gitmek istemezdik. Yirmili yaşlar. Yukarı parkta muhabbet
açılır,  kimi zaman sabah ezanı okunmaya başlar , bizler hala sohbete
devam.
Hiç unutmam , şimdi üçü de ebedi aleme intikal etti. Özkan’ın
düğünündeyiz. Düğünün en civcivli zamanı. Gadir Usta gırnatasını
konuşturuyor. Biz oyuna kalktık. Beşm altı kişiyiz. Rahmetli Bay Salih
tutturdu: “ Abi Osman Paşa Marşını çaldırcem. Laf dinlemez. Gök
serhoş. Dur çüş demeye kalmadı çalgıcılar Osman Paşqa Marşını vurdu
mu.m Ortalık karıştı.
Rahmetli Hocanın Halis, zap zelen olmuyo. O yıllarda demokratlarla
halkçılar arasında bir çekişme, hatta kavga nedeniydi. 27 Mayıs sabahı
radyolar Osman Paşa marşını çalmaya başladı. İhtilalin habercisi idi.
Bu yüzden demokratlar bu marşı hiç sevmezler, duyduklarında kıblesi
kık olur. Kavga çıkarırlar, ortalık karışırdı.
Neyse olay çok büyümeden yatıştı. Ortalık sakinleşti. Biz oyunumuzu
oynadık.Düğün devam etti. Üç güzel insan. Üçü de rahmet istedi. Allah
rahmet eylesin.
Özkan Abinin ölümü beni çok üzdü. Son yıllarda esprili, neşeli biri
olmuştu. Ne zaman karşılaşsak durur, konuşur hal hatır sorardık. Allah
rahmet eylesin. Işıklar içinde olsun.
Geçen aydan kalan konuya artık gelecek ay devam ederim. Kısmet…..
Dostlukla Kalın