“Kişi yaptığı işlerin bir toplamıdır”
Andre Malraux
Andre Malraux bir Fransız düşünürü, devlet adamı, yazar. Basit bir söz
söylemiş ama aslında derinliği olan bir söz. Şöyle etrafımıza bakalım.
Etraf bir şey yapmak değil; bir şey olmak isteyen insanlarla dolu.
Yıllar boyu derneklerde, sendikalarda, Baroda, Demokratik kitle
örgütlerinde, platformlarda çalıştım. Yöneticilik yaptım. Gördüğüm
şudur. Herkes bir şey olmak ister. Başkan, yönetim kurulu üyesi,
denetçi, disiplin kurulu üyesi ve saire. Ama bir şey yapmaya gelince
pek kimseyi bulamazsın. Oysa bir şeyler yapmak, kendin için değil ama,
onu mutlaka yaparsın. Başkaları için bir şeyler yapmak. Kolay gibi
görünür ama hiç de kolay değildir.
Kimi insan vardır. Dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanır.
Yeryüzünde ne varsa her şey kendisi için, kendisinin yararlanması için
vardır. Hiç ağaç dikmemiştir. Ne var ki bütün bitkiler kendisi için
yaratılmıştır diye düşünür. Hiç hayvan beslememiştir. Hayvanları çok
sevdiğini söyler. Bir örnek ver desen “kızarmış hindi” der.
Etrafındaki bütün insanların kendisine hizmet etmesini bekler. Böyle
olmazsa herkes kötüdür.
Hiç aklımdan çıkmaz. Bursa’ya geziye gitmiştik. Çağdaş Eğitim
Kooperatifinin eğitim kurumlarını geziyorduk. Lise müdürü okul
hakkında bilgiler veriyordu. Dedi ki: Anneler babalar bize gelir,
çocuğum en iyi okulları kazansın, doktor olsun, mühendis olsun, avukat
olsun vb. olsun ister. Biz elbette bunları sağlamakla yükümlüyüz. Ama
biz Çağdaş Eğitim Kooperatifinin öğretmen ve yöneticileri aynı zamanda
öğrencilerimizin mutlu olmasını, çağdaş düşünceli olmasını, topluma ve
çevreye yararlı insanlar olmasını, merhametli olmasını, yardımsever
olmasını, dürüst ve güvenilir olmasını, kendisiyle barışık olmasını ,
beden ve akıl sağlığının yerinde olmasını da isteriz ve
öğrencilerimizin bu şekilde yetişmesi için elimizden gelen çabayı
gösteririz.
Etrafımızda öyle insanlar vardır ki konuştuklarına baksanız gayet
olumlu, güzel düşünceleri vardır. Ama bir türlü bunları eyleme
dönüştürmezler. Yalnızca güzel düşünceler olarak kalır. Bunun ne
kendilerine ne de topluma bir yararı vardır. Yalnızca güzel konuşmalar
ve temenniler olarak kalırlar. Önemli olan düşünmek değil yapmaktır.
Bir şey olmak değil bir şey yapmaktır. Tabii ki iyi bir şeyler
yapmaktır.