Moramıdın Kahvedekilerinin umurunda bile değildi günün haberleri. Varsa yoksa siyaset konuşuluyordu. Zaten kahvenin müdavimleri yaşlı olduğundan hepside ununu elemiş eleği duvara asmış insanlardı. Siyaset de onların en sevdiği konuydu. Eski muhabbetleri anlatıyorlar, birbirlerini kızdırıyorlardı. Biri bir haber duyup geliyor, o günkü mevzu o oluyor, herkes elinde defter kalem filanca hu kadar rey alır, feşmança hu kadar rey alır hesap kitap yapıyordu. Gelene giden “Reylee nereye diye soruyola, ondan sonra bak göödün mü ben ne dedim senin hesabın yannış” diye birbirlerine takılıyorlardı. Buldan siyasetinin kalbi adeta Moramıdın Kahvesinde atıyordu. - Bi gün sandık başındaydım akıdeş, diye söze girdi Tek Hasanların Veli. Sesi garık çıkıyordu. Usul usul annatmaya devam etti. - Akıdeş, bizim mahallede yaşlı bir dul garı vaadı. Oğlanla başına geçmişle buncazın. İlla Demokrat Partiye rey veecen, gıratın böğrüne böğrüne bascen, bak bubam ırahmetliğin kemikleri sızla veemezsen, deye. Buncaz da ne etsin eh oğlum verem demiş. Aldıla geldile buncaza. Gadıncık gitti perdenin aakasına, çıkdı geldi ordan sandığa zarfı gattı, bi bakdık rey pusulası elinde. Oğlanla “ Ne ettin anam sen ” dedile. Gadıncık “ Ne edem oğlum, siz gırata at reyini demedinizmi, ben de gıratın resmini yırttım kahetten, gırata attım reyimi, öbürkünleri atmadım, aha elimde” deyinceye gada oğlanla epey bi gızdıla gari analarına. Naha senin işlerin anam deye deye epey çekişdile gari anacıklarına. Epey bir gülüşmeler oldu kahvede. Neşe muhabbet çok güzeldi. Zaten Buldan’ın seçimleri de hep böyle kavgasız gürültüsüz ama şenlikli geçerdi. Çaylar geldi, muhabbet yeniden başladı, çay kaşıklarının tıngırtılarıyla birlikte. Yalabıkların Üsen girdi söze. - Üle Veli abe, seninkinden benim de başıma geldi böyle bi şey, du biyon annadıveren deye girdi söze. “ Mebusluk seçimi gari bihoyun, bende Halk Partisinden sandık başındayım. Neyse öğlen oldu, gıymalı bidelerimiz geldi, ayranlan gıvırıvedik. Zaten gelen gidende bek yokdu. Az sonra gençden bi oğlan geldi.Veedik eline rey kahetlerini, gitti perdenin arkasına emme girdi çıkmeyo. Bekle Allah bekle, üle bu oğlan nişlebbakim deyom. Seslendim buna, üle oğlum bas gari enki mühüre beklebdurma, bas ge gari deye seslendim. Çıkdı geldi buncaz. “Üle amca ben oyumu boşa atcem, emme burada boş oy deye yazmeyyo. Bunda boş oy basılcek yer gomamışla, deyinceye gada biz gari yelere yattık gülmekden. Ya gahbecik ya, hiç boş oy deye yer yapalamı, senin hiç kafan çalışmeyomu, deye söylendik galan buncaza. Sonra deyvedik gari, sen madem boş oy atcen, zarfın içine hiç bişeycik gatma, rey kahedinide al git evine.