- Üle akıdeş kasaptan geggelin yalım, dünür daveti vaa herhal, bi bacak çektirseydin gari, diye seslendi Pampırların Üsen, ıkıldaya ıkıldaya gelen Paşalların Hilmi’ye.
- Üle senin kafan çalışmıyor mu, ağşama gada elli yon bağırıyor televizyonla, Korona vaa, misafir kabul etmen, bi yeelere gitmen deye sen benlen zevklenibbaamın Üsen, diye söylendi Paşalların Hilmi cebinden çıkardığı mendille yüzünden akan terleri silerek.
- Sen buna bakma bakma Hilmi abe. Bunun işi gücü dalga geçmektir insanlaalan. Ne olcek Hilmi abenin her yanı denk, desdümbek çalıbba. Aldıdan yok galesi sattıdan yok galesi. Ge otur accık, dinlen, annadıveesin gonşusuna ettiğini dinle biyon, dedi.
- Üle sen de bişeyi hiç unutmeyon ha, diye başladı Pampırların Üsen muhabbete.
Garı goca başladıla hızmat işlimeye, önce evi boyadıla, sokaklara varasıya gada sildile süpürdüle. Evde ne gada yatak yoogan, çarşaf vaasa sökdüle, baaçaya ateş yakdıla, gaynatmaylan suyu ısıttıla bi gün yıkadılaa. Eee gari gelcek olan gosgoca reis. Adam bi çuval un aldı geldi, garı başladı yukaa etmeye. Herifcioğlu gidiveedi kasaptan iki aaka bacak çekdirdi. Ben geliyom geçiyom, Gonşu golay gelsin daha bitmedi mi hızmat deye laf atıyom, üle abey gelen benim esger akıdeşim hemi de Belediye reisi, gınımasın bize, diye cevap veriyo. Öbür gonşuların da haberi oldu, emme çakdırmıyola. Usda seninkilee bi hızmat işliyola emme, habire yemek yapıyoola. Baklavası ayrı, Saraylısı ayrı, göveçle ayrı, kapaması ayrı. Gan terinin içinde galıyola. Ben sesleniyom ara sıra
– Akıdeş senin bütün esger akıdeşlerin gelcek yalım, bi tabur esger mi gelcek buraya, kim yicek bu gada herşeyi, dedikçe
- Üle abe öyle deme, irezil mi olalım Reise, kırk yılın başı gelcek Buldan’a, deyo.
Neyse gari Cuma günü geldi. Bunla sabah ezeninnen bir kakdıla. Hazırlıklaa bi daha elden geçdi. Öğlen seninki fırına gitti, otlu bide ettirmeye. Goşdura goşdura gitti, geldi. Garısınnan ikisi kapının önüne bi çapıt minde yazdıla başladıla yol gözlümeye. Gelen geçen
– Oturdunuz mu, deye söyleniyo, buncazla şişiniyo gari,
- Benim adamın esger akıdeşi Belediye reisi bizim oraya gelcek de onları beklep duruz, deye cevap veriyola. Yatsı ezenine gada bekledile zovallıla. Bakdıla göödüle gelen giden yok çekildile evlerine. Ertesi gün gine oturdula çapıt minderin üsdüne. Birbirlerine “Dün işcezi uzadı yalım, böğün gelirle bunla” deye söyleniyola. Biz bakıp bakıp gülüyoz içimizden. O gün de ağşam oldu. Ertesi gün öğleden sonra bakdık gine bekleşiyola emme buncazların yüzü asık. Neyse gari ağşam oldu biz öbür gonşularlan bir vaadık yanlarına. Ben, “Üle akıdeş, bunların gelceği gitceği yok, sen hazır yemekleri bişirdin, dökülmesin yazık, sen bizi davet et. Hem bak biz sene hayır dua ediveriz” deyesiye gada çakdı buncaz durumu. “Üle abe, siz beni işlettiniz ben şaşda inandım. Geçin madem içeri, yiyelim içelim galan” deye epey gülüşdük galan.