- Hiç enmedim bile aşaa bazara, neyniyem hey akıdeş kafacım götürmeyyo gari gürültüye patırtıya, diye anlatıyordu Gabakların Hilmi, yanında oturan mahalle komşusu Çömenlerin Kemal’e.
Festivalde evden kahveye, kahveden eve gitmiş, zor yürüdüğünden kalabalıklara karışmamıştı. Muhabbetin konusu yapılan festivaldi. Kafasını sallaya sallaya cevap verdi Çömenlerin Kemal.
- Bene de kaç yon dedi garı, torunla bile ille dede yürü gidelim dedile, aan dedim. Ne işim va bu yaşdan sonra. Hem bize göre değil ki, bi şarkı çığırıyoola, sanırsın bi yerlerine çakal yapışdı. Hööle güpgüze, sanat müziği söylüsüle, saba makamından girip, Rast makamından çıksıla, ondan kellim Nihavend söyleyip, Rumeli türküsünnen bitirsile ya. Çıkıyola sahneye bi yandan bağırıyoola bi yandan apdalın danası gibe kalgıyola. Ben de hiç gitmedim bu hoyun.
Abıkların Kemal’de karıştı muhabbete.
- Ben türkü severin akıdeşle, höle yanık yanık, Osmanımın mendili söylümelile, Çıradan kopardım gıymık söylümelile, valla sabahlara gada dinlimezsem covurum. Ben de hiç sevmem hinciki şarkıcıları, gençle seviyo deye getiriyola, dünyanın parasını alıg gidiyola. Ben benim aklım hiç almıyo, bu şarkıcıla şarkıların sözlerini nasıl akıllarında dutubiliyola. Bizim ırahmetlik Aliksan abe bile dutumamış, bunla nasıl dutubiliyola.
- Kim Aliksan, diye sordu Gabakların Hilmi, Abıkların Kemal’e.
Abıkların Kemal,
- Sen duymadın mı ona ben sene anlatmadım mı akıdeş, dur annadıveren, diye başladı anlatmaya.
- Irahmetlik Bayraktar Aliksan abe bek seveedi konserlere, müzik dedin miydi goşduru gideedi. Bigün Buldan’a konsercile gelmiş. Bitirmişle konseri onlarlan hemen dost olmuş. “Nereye gidcesiniz buradan” diye sormuş onlara, onlaada Isparta’ya diye söylemişle. “Bende gelen sizlen hem geze gelirin, hem de yardım ederin” demiş. Binmiş bunların arabılarına. Vaamışla Isparta’ya. Endirmişle eşyaları. Akşam olmuş konser başlıcek galan. Onda gazelhanları soğukluma olmuş sesi çıkmıyo, kısılmış adamcığın sesi. Nişliyelim ne edelim derken hemen atılmış Aliksan abe “Ben çok güzel gazel söylerim, beni çıkarın sahneye, - Sana dil verdim ise yık da harab et mi dedim- söyleyverem de bakın biyon Isparta sanatçı görsün. Yıkılsın ortalık.
“Eh madem ne yapalım sen çık oku gazeli” demişle buna. Konser başlamış, Aliksan abem çıkmış sahneye. En önde Vali, Kaymakam, Hakim, Savcı, Belediye Reis oturup durula, zıngıl zıngıl dolu salon gari. Buncaz selamını vermiş. Baş kemancı başlamış çalmaya, taksimlen yol göstermeye. Aliksan abem elini gulağına götürmüş, bi asılmış “ Aman aman” diye başlamış gazele.
Beş altı yon “Aman aman” diye okumuş emme heyecandan gazeli unuduveemiş. Epey uzatmış “Aman aman” deye emme bakmış olceği yok kalkmış ayağa “ Aman aman, aman aman, hepinizin boynuna birer torba saman” deye gazeli bitirmiş. Sahneye millet ayağındaki babıcı çıkarmış atarmış. Bağırış çağırış, haggetten yıkılmış ortalık. Aliksan abe hemen sıvışmış gaçmış galan ordan.