Değerli büyüğümüz Attila Sayıner abimizin anısına…
Yıl 1960. 1 No’lu Kooperatifin eski, yıkılmadan önceki hanın zamanında, havlucular Kooperatifinde, rahmetli Nasıf Kılavuz abinin yanında çıraklık yaparken tanımıştım Attila Sayıner abimizi.
Hanın köşesinde birinci dükkan rahmetli Nihat Dönmez abinin, genelde memurların ve elit tabakanın traş olduğu dükkan, köşede elektrik direği, Numune Kardeşler’in film afişlerinin asıldığı pano tahtası, hemen berberden sonra Settar ve Attila Sayıner abilerin eczanesi. (Birçok eczacı kalfası yetişmiştir burada. Denizli’deki Doğan abi de bunlardan biridir.)Hemen yanında, tam Numunecilerin evinin karşısında havlucular Kooperatifi, bizden sonra Ahmet pamuk amcanın işlettiği TOKTAŞ şirketi ve hanın iki kanat kocaman kapısı.
Attila abinin zaman gençliğinin tam üzeri, beyefendi, kibar ve yakışıklı hali bir çok insanın Yeşilçam filmlerinde oynayan Kenan Pars’a çok benzetilirdi. Benim kendisiyle hiç tanışıklığım ve konuşmuşluğum yoktu ama babamla samimiyetleri vardı. Yıllar sonra eczanesini Denizli’ye, bilahare İzmir’e taşıyarak hayatını devam ettirmiştir. Ama Buldan’dan elini ayağını hiç çekmemiştir. Kim İzmir’e gitse, gerek ilaç gerekse doktorlarla hemşehrilerimize paralı, parasız çok yardımları olmuştur.
Denizli’de yaşarken Denizlispor’un kurucular meclisinde yer almıştır. Ben 4 sene önce Yaşam Gazetesinde ilk yazımı onların ailesiyle başlamıştım. Okuyunca, benim telefonumu bulmuş, çok menün olduğunu belirterek benimle uzun bir konuşma yapmıştı. Hayatta benim ismimi, babamın kendisinden esinlenerek verdiğini söylemişti. Daha sonra sık sık arayarak, uzun uzun konuşmalar yapardık. Buldan’a geldiğinde kahvemi içmeye gelmek istediğini çok söylerdi ama maalesef kısmet olmadı.
Çok güzel telefon dostluğu kurmuştuk. En son konuşmamız Amcası Abdullah Sayıner’in kızının ölümünde olmuştu. Başsağlığı için aradığımda çok sevinmiş ve biraz dizlerinin rahatsızlığından bahsetmişti.
Sayıner Ailesi Buldan’a sonradan yerleşmişlerdi. Ama Attila abi Buldan doğumludur ve Buldan’ımızın yetiştirdiği güzel insanlardan ve değerlerden biridir. Buldanlıdan daha iyi bir Buldanlıydı. Öldüğünü duyduğumda inanın kendi yakınım kadar üzüldüm ve çok duygulandım. Buldan çok özle ve güzel bir evladını kaybetmiştir. Yeri biraz zor doldurulacak bir insandır.
Bana adaş diye hitap eder ve “bana nerelisin diye sorduklarında Denizli’nin Buldan kazasının Çayırderesi köyündenim diye kendimi tanıtıyorum” derdi.
Buldan’ımızın ve Sayıner Ailesi’nin başı sağ olsun. Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanı inşallah cennet olur.